De meeste mensen weten dat er in het nieuwe jaar op het gebeid van Zorg en Participatie dingen gaan veranderen, het wordt ook overheveling van taken naar gemeenten genoemd. Dit gaat om een groot aantal taken: de uitvoering Participatiewet begeleiding naar werk (wwb, Wajong en wiw). Dan de WMO Jeugdzorg, jeugdbescherming en reclassering en de zorg voor de licht verstandelijk gehandicapte jeugd. En tenslotte de begeleiding van mensen uit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekostenverzekering (AWBZ) naar Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) en beschermd wonen voor mensen met een psychiatrische aandoening.

Daarnaast worden gemeenten verantwoordelijk voor dagbesteding. Al deze taken komen bovenop de verantwoordelijkheid die gemeente al had, namelijk hulp bij huishouden, woningaanpassingen, rolstoelen en aanvullend openbaar vervoer.

Er is niets mis met het feit dat gemeente verantwoordelijk wordt voor het organiseren van zorg en begeleiding aan haar bewoners dicht bij huis. Het is beter  om zorg voor kwetsbare kinderen dichter bij die kinderen te brengen. Ook is er niets mis mee dat ouderen zoveel mogelijk zelfstandig in hun buurt blijven wonen en de zorg krijgen die zij nodig hebben. Deze transitie vraagt echter wel  om investeringen in en garanties voor de zorg, zodat de juiste zorg geboden kan worden – en niet om bezuinigingen!

Het probleem is dat de overdracht van taken voor Amsterdam gepaard gaat met zeer forse bezuinigingen; meer dan ooit moeten de gemeenten een beroep doen op de eigen kracht van mensen. Gelukkig heeft de gemeente Amsterdam al financieel rekening gehouden met de situatie vanaf 1 januari 2015, maar inzet van iedereen is nodig om te zorgen dat het niet uit de klauwen loopt.

Het stimuleren van eigen kracht en zelfredzaamheid is een belangrijk onderdeel van het nieuwe stelsel van zorg. Wat mij betreft met de strikte voorwaarde dat er zorg en begeleiding is voor mensen die het zelf niet kunnen.

 

Wijkteams

In Amsterdam komen  wijkteams, voor Oost is de inschatting 6/8 teams. In de wijkteams zitten verschillende professionals, die met elkaar bekijken wat er nodig is. Dat betekent maatwerk; daarbij is het belangrijk dat professionals  informatie krijgen wat er in de wijk speelt en welke activiteiten behulpzaam kunnen zijn om iemand bijvoorbeeld uit zijn eenzaamheid te halen en ondersteuning te bieden.  Daarom wordt samenwerken in de wijk van  professionals van zorginstellingen, welzijnswerk en buurtinitiatieven van bewoners. Zodat bewoners niet tussen wal en schip raken, maar ook de zorg en begeleiding krijgen die zij nodig hebben.

Samenwerken is echt meer dan elkaar om de zoveel tijd ontmoeten in een netwerkbijeenkomst. Het vergt openheid, vertrouwen in elkaar en interesse naar de wensen en behoefte van de betrokkenen.

 

Zorgalliantie

In Oost zijn al stappen gezet om professionele netwerk van zorg met welzijn en informele netwerken te verbinden. Dit heeft concreet vorm gekregen in de Zorgalliantie. Samenwerken is belangrijk om de beste zorg voor buurtbewoners te realiseren. Vanuit de netwerkbijeenkomsten zijn vele bewonersinitiatieven ontstaan. Afgelopen week in Flevopoort was er de vierde bijeenkomst waarbij professionele zorg en buurtinitiatieven ontmoeten. En dan het liefst niet alleen ontmoeten, maar in hun dagelijkse werk in de wijk elkaar treffen, zodat buurtbewoners optimale begeleiding en zorg kunnen krijgen. Over heel Oost ontstaan dergelijke netwerken om straks in goede samenwerking verder tot stand te brengen, zodat bewoners van Oost zorg en begeleiding op maat krijgen die past bij hun behoefte en wensen.