Het is een verrassend beroep dat van een stadsdeel wethouder. Een paar weken geleden kreeg ik te horen dat er ‘’onveilige hutten” in de openbare ruimte, zonder overleg met de bewoners werden verwijderd. Ik heb gelijk opdracht gegeven om daarmee te stoppen!
Helaas is dit in een bericht naar aanleiding van het incident, in de stadsdeelkrant niet niet helemaal goed overgekomen.
In mijn visie is de openbare ruimte van ons allen (voor jong, oud en voor mensen met bewegingsbeperkingen) maar het stadsdeel is aansprakelijk voor de veiligheid van de openbare ruimte. Veiligheid van kinderen is de verantwoordelijkheid van de ouders en verzorgers. Maar op het moment dat kinderen en hun ouders in de openbare ruimte speelvoorzieningen of hutten plaatsen dan vallen beide verantwoordelijkheden samen.
In samenspraak met ouders wil ik afspraken maken over deze verantwoordelijkheden en hoe we omgaan met eventuele onveilige situaties.
Ik kan mij goed voorstellen, dat in een gebied dat nog in aanbouw is en waar allerlei bouwmateriaal voor handen is bewoners invulling willen geven aan de ruimte om hen heen.
Dat vind ik positief en ik zie het dan ook als mijn taak dit soort zaken mogelijk te maken. Half maart wil ik samen met ouders en andere betrokkenen schouwen op Ijburg, zodat we samen de mogelijkheden en onmogelijkheden met elkaar doornemen en een goede invulling geven aan de ruimte op Ijburg. Wat mij betreft worden het periodieke schouwingen. En gaan we de open plekken in samenspraak invulling geven. Kortom niets betutteling! Samenwerken , daar ben ik erg enthousiast over.