Dit college hecht getuige hun omgang mét weinig waarde áán de bestuurscommissies. Nu krijgen we weer een taakstelling vastgoed voor de kiezen, terwijl we geen vastgoed hebben en geen budgetten voor vastgoed. Die zijn allemaal naar het college overgeheveld. Kortom het is een bezuiniging op een niet bestaande post, waarvoor dank aan deze wethouder financiën (D66).
Dit betekent dus ook maar 1 ding, we moeten snijden in essentiële voorzieningen. En welke dat ook zijn; het past niet bij onze ambities, het past niet bij de ambities van de stad en het doet vooral pijn. De bestuurscommissie van stadsdeel Oost kiest hierbij voor het overeind houden van de gebiedsgerichte aanpak en het ontdubbelen van taken; dat wil zeggen: we beperken ons tot onze kerntaken en gebruiken geen financiële middelen voor programma's en verantwoordelijkheden van het college. Waar de bezuinigingen landen, met name die op de schuldhulpverlening, vinden wij extreem pijnlijk maar de wethouder financiën laat ons geen keus. We gaan er vanuit dat het college en de gemeenteraad dit niet zover laten komen en inzien dat nu niet het vet van de botten wordt gehaald, maar de botten zelf aan de beurt zijn. Beter ten halve gekeerd...